Porządek Mszy św.
Niedziela: 7.30, 9.00, 10.30, 12.00, 17.00 (czas zimowy), 19.00 (od II Niedzieli Wielkanocnej). W niedziele lipca i sierpnia nie ma Mszy Świętej o godz. 12.00.
Msze z formularza niedzielnego odprawiane są również w sobotę o godz. 18.00, a w Kaplicy p.w. Matki Boskiej Fatimskiej w Psarach Polskich w sobotę o godz. 15.00 (czas zimowy) i 17.00 (od soboty przed II Niedzielą Wielkanocną)
Dni powszednie: 17.00 i 18.00
W lipcu i sierpniu we wtorek o godz. 7.00, a w pozostałe dni tygodnia 17.00 i 18.00, z tym, że w środy Msza Święta o godz.18.00 odprawiana jest w Kaplicy koło dawnego CPN, a w piątki Msze Święte są w kościele Świętego Krzyża
Święta cywilne zniesione: 9.00, 16.30, 18.00
Nabożeństwa:
Majowe, czerwcowe i Różaniec w październiku o godz.18.30
Chrzest Święty: w II i IV sobotę miesiąca podczas Mszy Świętej sprawowanej o godz. 15.00.
I Komunia Święta: ma termin stały i zawsze jest to 3 niedziela maja o godz. 10.15; również Rocznica I Komunii Świętej ma termin stały i każdego roku jest to 4 niedziela maja o godz. 12.00.
Do biura parafialnego zapraszamy:
w poniedziałki i czwartki po Mszy Świętej sprawowanej o godz. 18.00
w soboty od godz. 10.00 do 11.00
W uroczystości i święta kościelne (co zapowiadamy w ogłoszeniach duszpasterskich) oraz w święta państwowe biuro jest nieczynne.
Intencje mszalne
- Zamawiamy w biurze parafialnym lub w zakrystii po Mszy Świętej zawsze podając imię, nazwisko, adres zamieszkania i numer telefonu osoby zamawiającej intencję. Zamawiający musi odebrać karteczkę z potwierdzeniem rezerwacji.
- W sytuacjach szczególnych np. z prośbą o szczęśliwą operację, łaskę zdrowia czy z okazji pogrzebu w innej parafii intencję można zamówić po każdej Mszy Świętej lub w godzinach otwarcia biura parafialnego, wtedy też można zgłosić intencję dokonanej wcześniej rezerwacji.
- Datę rezerwacji zaznaczamy w swoim kalendarzu; najpóźniej miesiąc przed terminem odprawienia zarezerwowanej Mszy Świętej przychodzimy podać treść intencji i składamy ofiarę.
- Od początku października (dokładny dzień podajemy w ogłoszeniach duszpasterskich) można rezerwować intencje mszalne na cały następny rok.
Tylko w październiku w zakrystii przyjmujemy rezerwację do 2 intencji mszalnych a od 3 intencji mszalnych począwszy - w biurze parafialnym.
Duchowni Parafii:
Proboszcz – Ks. kan. Czesław KROLL
magister teologii
Święcenia kapłańskie przyjął w Katedrze Gnieźnieńskiej 5.06.1976r.
Imieniny 20.07 – Patron Bł. Czesław
tel. 61 436 15 16
Wikariusz – Ks. Grzeorz DĘBOWSKI
magister teologii
tel. 61 436 53 76
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Księża posługujący w Parafii od czasu jej ustanowienia
REKTOR OŚRODKA DUSZPASTERKIEGO ŚWIĘTEGO KRZYŻA - Ks. Alojzy Święciochowski 1966 - 1973r
KSIĘŻA PROBOSZCZOWIE
1. Ks. Józef Wronka 1973 – 2003 †
2. Ks. Czesław Kroll 2003 –
KSIĘŻA WIKARIUSZE
1. Ks. Czesław Pietrzak 1966 – 1967
2. Ks. Jan Nowak 1967 – 1969
3. Ks. Józef Półtorak 1969 – 1970
4. Ks. Marian Andrys 1970 – 1971
5. Ks. Alfons Nowaczyk 1971 – 1976
6. Ks. Henryk Ląg 1976 – 1982
7. Ks. Zbigniew Walczak 1982 – 1984
8. Ks. Ryszard Fluder 1984 – 1986
9. Ks. Marek Rerek 1986 – 1987
10. Ks. Andrzej Rumocki 1987 – 1992
11. Ks. Radosław Kownacki 1992 – 1994
12. Ks. Piotr Pieniążek 1994 – 1998
13. Ks. Tadeusz Bachorz 1998 – 2002
14. Ks. Jan Andrzejewski 2002 – 2005
15. Ks. Tomasz Zakrzewski 2005 – 2010
16. Ks. Michał Szczesny 2010 – 2013
17. Ks. Radosław Plewa 2013 – 2018
18. Ks. Grzegorz Dębowski 2018 –
Historia
Nazwa "lipówka" tradycyjnie oznacza miejsce, w którym rosły lipy. Podwrzesińska Lipówka znajdowała się po północnej stronie traktu na Poznań na gruntach wsi Wodniki. Droga z tego miejsca do miasta była dość daleka. Wiodła dzisiejszą ulicą Świętokrzyską, dalej mniej więcej dzisiejszą ulicą Kolejową do Wodnik, następnie Miłosławską, gdzie do 1868 roku znajdował się jedyny wówczas most na rzece Wrześnicy. W 1791 roku całą wieś Wodniki włączono do folwarku Zawodzie. W 1868 roku wybudowano krótszą drogę do miasta, dochodzącą do traktu gnieźnieńskiego (dzisiejsza ul. Daszyńskiego). W tym też czasie cały teren po prawej stronie rzeki Wrześnicy określano mianem Lipówki.
Najstarsza zachowana wzmianka źródłowa o kościele (czy raczej kaplicy) na Lipówce pochodzi z 1696 roku. Zapisana jest w generalnej wizytacji kanonicznej parafii archidiakonatu gnieźnieńskiego, przeprowadzonej przez archidiakona Stanisława Lipskiego. Wizytacja parafii wrzesińskiej odbyła się 23 grudnia 1696 roku. Wspomniana wizytacja podaje, że w miejscu zwanym "Lipówka" znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem Świętego Krzyża, zbudowany przeszło pięćdziesiąt lat wcześniej. Oznacza to, że pierwsza kaplica na Lipówce powstała krótko przed 1646 rokiem i najprawdopodobniej została ufundowana przez prepozytorów (proboszczów) wrzesińskich.
Do 1966 roku kaplica na Lipówce posiadała wg prawa kanonicznego status kaplicy publicznej (dostępnej dla ogółu wiernych). W 1966 roku została podniesiona do rangi kościoła pomocniczego. 23 kwietnia 1975 roku tenże ośrodek duszpasterski przerodził się we właściwą parafię. Kościół pomocniczy p.w. Św. Krzyża uzyskał wówczas prawa parafialne przysługujące mu do dnia dzisiejszego, mimo wybudowania w latach 1982-1985 nowego, murowanego kościoła p.w. św. Józefa.
źródło: S. Mazurkiewicz: Kościół Świętego Krzyża na Lipówce we Wrześni
Szczególną czcią otaczano zawsze Krzyż, na którym Pan Jezus oddał swoje życie dla rodzaju ludzkiego. Według starożytnego podania miała go odnaleźć w 326 roku św. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego. Na wiadomość o tym cesarz miał wysłać do Jerozolimy najznakomitszych swoich architektów Zenobiusza i Eustaza, którzy na górze Kalwarii wystawili ku czci św. Krzyża (Ad Crucem) monumentalną Bazylikę: 150 m długości i 60 m szerokości. Obok niej wystawili Bazylikę Zmartwychwstania Pańskiego (Anastasis). Obie świątynie były połączone ze sobą podwórzem. Dnia 13 września 335 roku odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi obu Bazylik. Na tę pamiątkę obchodzono co roku 13 września uroczystość "Podwyższenia Krzyża świętego". Później przeniesiono to święto na 14 września najpierw dla tych kościołów, które posiadały tę czcigodną relikwię, potem zaś dla całego Kościoła Powszechnego.
Na pamiątkę znalezienia Krzyża świętego obchodzić zaczęto osobne święto w Kościele Zachodnim dnia 3 maja (w Polsce przeniesione na 4 maja). Reforma liturgiczna z roku 1969 święto owo połączyła w jedno ze świętem Podwyższenia Krzyża świętego obchodzonego 14 września.
W 614 roku pogański król perski, Chozroez, najechał na Ziemię Świętą. Ograbił wszystkie kościoły i klasztory katolickie i wiele z nich zburzył. Wymordował również i uprowadził do niewoli wielu chrześcijan wraz z patriarchą Jerozolimy, św. Zachariaszem. Wtedy także, według podania, uprowadzona została do Persji relikwia Krzyża świętego. Po zwycięstwie, jakie cesarz Herakliusz odniósł nad Chozroezem, w traktacie pokojowym Persowie zostali zmuszeni do oddania świętej relikwii. Był to rok 628. Pobożne podanie głosi, że kiedy sam cesarz chciał na swoich ramionach zanieść Krzyż Chrystusowy na Kalwarię, mógł to uczynić dopiero wówczas, kiedy zdjął swoje królewskie szaty. Jest to legenda, gdyż ze świadectwa św. Cyryla Jerozolimskiego (+ 387) wiemy, że już za jego czasów czcigodną relikwię podzielono na drobne części i rozesłano je niemal po wszystkich okolicznych kościołach.
Kościół p.w. św. Krzyża
Kościół zbudowany w I połowie XVII wieku, o konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta, ze ścianami pionowo oszalowanymi deskami. Nie posiada wydzielonego prezbiterium. Dach pokryty jest gontem, na szczycie którego w 1674 roku umieszczono wieżyczkę z dzwonem. Po stronie zachodniej znajduje się zamknięte półkolistym łukiem wejście główne, w ścianie południowej wejście mniejsze, natomiast po stronie północnej znajdowało się podobne, małe wejście, prawdopodobnie do nieistniejącej zakrystii. W górnych partiach ściany północnej i południowej umieszczono niewielkie okna.
Wewnątrz kościoła znajdujemy trzy ołtarze: główny - św. Krzyża, po stronie epistoły - św. Rocha i po stronie ewangelii - św. Rozalii.
Obraz Ukrzyżowania Pana Jezusa był namalowany specjalnie dla kaplicy p.w. św Krzyża i umieszczony po jej powstaniu w głównym ołtarzu. Obraz pochodzi najprawdopodobniej z 1641 roku i został ufundowany przez ks. Stanisława Bielawskiego, fundatora kaplicy, ówczesnego proboszcza wrzesińskiego. Ciekawym elementem obrazu, podobnie zresztą jak obrazu Wniebowzięcia NMP z ołtarza głównego fary, jest postać klęczącego księdza w komży, fundatora obrazów. Oba obrazy zostały prawdopodobnie namalowane w tym samym roku i przez tego samego artystę.
Oba boczne ołtarze (św. Rocha i św. Rozalii - patronów chroniących przed chorobami zakaźnymi) były ufundowane najprawdopodobniej przez ks. Walentego Mroczkiewicza, proboszcza wrzesińskiego w latach 1694-1711. Ołtarz św. Rocha umieszczony był początkowo w kaplicy szpitalnej św. Ducha w Opieszynie. Kaplica ta została spalona przez wojska szwedzkie w 1655 roku, odbudowana w 1664, jednak w późniejszych latach popadła w ruinę, toteż ołtarz św. Rocha został przeniesiony do fary, a około roku 1766 na Lipówkę. Ołtarz św. Rozalii prawdopodobnie również pochodzi z fary. Wskazuje na to napis na antepedium ołtarza, z którego wynika, że był to ołtarz bracki, bractwa natomiast działały przy kościele parafialnym.